Rozdział 1

• Słucham ?!
• Halo, Ana ?!
• Nie..- odpowiedziałam ironicznie
• Dobra i tak wiem, że to Ty..
• No to dlaczego pytasz nasz "wspaniały trenerze"- powiedziałam oschle
• Gdzie teraz jesteś ?!
• Nie ważne, wystarczy, że ja wiem gdzie jestem...- burknęłam
• Boże dziewczyno z Tobą nigdy nie można się dogadać...Czy Ty kiedyś w ogóle będziesz miła ?!
• Kiedyś na pewno...
• Dobra mniejsza z tym...Masz być na stadionie za 10 min. Aaa i nie ma, że nie..
• Ale no po co?! Nie można tego przez telefon załatwić ?! Nie chce mi się..
• No...yyy...nie !  Dawaj mi tu szybko !!!
• Zaraz...- burknęłam wkurzona i rozłączyłam się

Przebrałam się szybko i udałam się tam, gdzie kazał - na stadion. Gdy już dotarłam wszyscy już byli i czekali na mnie.

- Co jest ? - rzuciłam na przywitanie
- Przyśpieszamy nasz wyjazd do Hiszpanii.- odpowiedziała mi nasza kapitan
- Yyyy...że co ?! Niby dlaczego ?!- już prawie krzyczałam
- Matko, jaka ty agresywna ! Spokojnie !- dodał trener
- Nie ! - burknęłam- Się pytam dlaczego ?!
- Bo nie da się zorganizować biletów akurat na ten dzień, więc polecimy wcześniej...Chyba nic Ci się przez to nie stanie księżniczko - powiedziała Iza, która jest u nas na bramce ( nigdy się nie lubiłyśmy ).
- Dobra, dobra moje drogie panie, spokojnie idźcie lepiej już myśleć co ze sobą zabierzecie, a nie się tu kłócicie. Lecimy w piątek za tydzień - powiedział radośnie- No zwijajcie się już !! Do zobaczenia !!

***

I za co to wszystko się pytam ?! - rzuciłam się na łóżko i zaczęłam myśleć - Nie dość, że za tą całą " drużynę " odwalam wszystko, to jeszcze dzień dłużej w Hiszpanii...- wyjęłam z szuflady słuchawki i włączyłam muzykę, po czym zasnęłam

***
Spakowałam się dzień przed wyjazdem. Przez tamten czas już się ogarnęłam i nie byłam już tak zła za ten wyjazd. To już dziś...Strasznie dłużyła mi się ta podróż..

***
W końcu dolecieliśmy... Od razu udaliśmy się do naszego hotelu i oczywiście na wejściu dowiedziałam się, że będę miała pokój z ?! No właśnie z Izą...Jestem w stanie znieść wszystko no, ale bez przesady...wszystko tylko NIE ONA...
Wkurzona pobiegłam do pokoju trenera. Weszłam i mocno trzasnęłam drzwiami, na skutek czego on spadł z krzesła, na którym  siedział przy biurku i coś wypełniał..

- Dlaczego akurat z nią ?! - krzyczałam
- Może przez to, że będziecie razem mieszkać w końcu się pogodzicie- powiedział jęcząc z bólu, gdy podnosił się z podłogi
- Nigdy w życiu!!!! Już wole spać na korytarzu...
- A proszę cię bardzo, skoro lubisz...
Gdy tylko to usłyszałam, wybiegłam z jego pokoju znów trzaskając drzwiami.
"Mam dość tych ludzi"- chodziłam po korytarzu w te i z powrotem w myślach wyzywając ich od najgorszych. Nagle moje przeklinanie ich przerwało mi "coś", a raczej "ktoś"..
- Auuu!!!- krzyknęłam upadając na podłogę
- Prze..- nie zdążył dokończyć
- Jak chodzisz idioto ! Co ty sobie myślisz co ?! - darłam się podnosząc się z podłogi. Wtedy spojrzałam na człowieka, który na mnie wpadł i zobaczyłam...